01 Nisan 2014

Kelkit Vadisinin Kurtuluşu Turizm mi?

Kelkit Vadisinin Kurtuluşu Turizm mi?

Bazı sorulara kendimce çok cevap aradım. Uzun yıllardır, Kelkit vadisi üzerine konuşan herkesin sorduğu ve kendince yanıtlar verdiği bir soru. Yazılı basında, görsel medyada STK lar tarafından yapılan kurultaylarda, yanıtlar genellikle “Evet, Kelkit vadisi bir turizm ve kültür kenti olmalıdır.” şeklinde ortaya çıkıyor.

Bu konuda herkes görüş birliği içindedir… Peki, “Kelkitvadisi’ni turizm ve kültür alanında bir çekim merkezi haline getirmenin yolu nedir?” diye sorulduğunda ise, ne yazık ki herkes topu birbirine atmakta. Bu soru, en kolay Turizm Bakanlığı ve dolayısıyla İl Turizm Müdürlüğü ile Valiliğin kalesine gol olarak girmektedir. İl turizm Müdürlüğü’nün bu konuda yıllardır kılını bile kıpırdatmadığı, Sivas’ta Turizm haftasında gösterişli etkinliklerle oyalandığı bir gerçektir.

Peki, ne yapılmalıdır? Çağdaş katılımcı, kentlilik, resmi kurumlarla sivil kuruluşların işbirliğine dayanmaktadır. Bir perspektif oluşturulmadır öncelikle. Turizm kenti olacaksak, ne ile çekim merkezi olacağız, bunu nasıl sağlayacağız, sorularına somut yanıtlar verilmedir. Bu yöndeki çalışmalara odaklanmalıdır.

Kelkit vadisinde bulunan Akıncılar, Gölova, Suşehri Koyulhisar her sezonu ile Turizm cenneti olabilir…

Kelkit nehrine mi çağırıyoruz, yaylalarımıza mı çağırıyoruz? Kültür turizmini mi ön görüyoruz? Bu perspektif oluşturulduktan sonra, resmi ve sivil kuruluşların emeğini, birikimini bu amaca yönlendirmek gerekir. Ya Koyulhisarli ne yapıyor?

Bir bölümü Üniversite istiyor, Bir bölümü İl olma sevdasında bir bölümü ilçeye yerli yabancı göç sağlamak istiyor, diğer bir bölümü sanayiyle uğraşıyor. Fabrikalar isteyenler de çıkıyor arada. Ve bütün bir ilçenin Vadi denen birliğin enerjisi hayaller peşinde heba olup gidiyor. STK larımız siyasilerimize proje üretemiyor. Örneğini çok gördüm çok yaşadım, gördüklerimizi yazmak eleştirmek en doğal hakkımız…

Sürekli devletten beklemek de enerjiyi tüketmenin bir başka yolu. Bakanları vekillerimizi ağırlıyoruz, güzel sözleri alkışlıyoruz, plaketler veriyoruz, umutlanıyoruz… Oysa kendimizi kandırmış olmuyor muyuz? Orta yaşın üzerinde bulunan Koyulhisarlı hemşehrilerim, lütfen bir düşünün; Genç nüfus ilçemizden çekildi. Durdurmanın bir yolunu aramıyoruz. Bakın üniversitemizi aldık, başarıya ortak imzalar atıldı. Tokat ilimize GOP Üniversitesine minnet borçluyuz; Emeği geçenleri canı gönülden kutluyorum.

Dört beş yıl önce Sivas kendi ilçesine Üniversite vermezken bugün Koyulhisar’da kurulan üniversiteyi kendi bünyesine katmış oldu. Geldiğimiz noktada büyük bir başarı…

Koyulhisar geleceğe ilişkin ne istiyorsa, bunu kendisi başaracaktır. Yalnız kendisi. Bürokratlar, devlet yöneticileri, bakanlar, hükümetler buna ancak katkı sağlayabilir, yardımcı olabilir. Evet, Kelkit vadisinde Koyulhisar bir turizm ve kültür kenti olmaya aday, bunu başarabilir de. Ama İstanbul’a, Ankara’ya Türk müziği koroları, folklor ekipleri yollamakla başarılamaz. Bütün Türkiye’de dikkati çekebilecek kampanyalar yürütebiliyor muyuz, etkinlikler gerçekleştirebiliyor musunuz; görsel ve yazılı basın günlerce;

Koyulhisar’dan ve diğer İlçelerimizden söz ediyor mu?

Turizm ve kültür alanında; kültür sanat adamları ilçelerimize geliyor mu? Etkinlikler programlar yapılıyor mu? Koyulhisar’a ancak bunlar bir birikim sağlaya bilir, tanıtım yapabilir. Peki, yapılan ne: Ortaya koyduğumuz çalışmaları eleştirmek. Halkımız tarafından en kolay olan seçiliyor. Günü birlik şenliklere sahip çıkılmamalıdır. Koyulhisar’a zor koşullarda davet edip ağırladığı sanatçıları, yabancı gözlemcileri gelen kültür adamlarını bütün ilçe insanı sahiplenmeli ve desteklemelidir.

Gerçek manada ilçesini sevenlere değer verilmelidir.

İlçemizin güzellikleri etkinliklerle zenginleştirilmeli ve bu etkinlikleri ulusal düzeye taşımasına katkıda bulunulmalıdır.

Bir kente hizmet, törenlerle, dostlar alışverişte görsün türünden etkinliklerle olmaz. Koyulhisar geleceğini arıyorsa, herkes buna kafa yormalı, her bir birey elini taşın altına sokmalıdır. Yoksa yıllar sonra geriye dönüp baktığımızda, birçok alanda diğer illere ilçelere göre yine geriye düştüğümüzü görmek işten bile değildir.

Selam ve Dua ile…